Jean-Jacques Rousseau, Thomas Hobbes’ta belirginlesen modern devlet kavramina saglam bir temel kazandirir: Devleti halktan türetmekle yetinmeyip halkla özdeslestirir. Egemen olan halktir artik. Halkin egemenligiyle bezenmis devlet, özünde demokrasiyi barindiran ve tam anlamiyla “bir“ olan devlettir; ya da halk kavraminin yerine ulus kavraminin kullanilmasiyla birlikte “ulus-devlet“ diye adlandirilan devlettir. Rousseau ile Sieyès’in kuramlastirdiklari ulus-devlet, Fransiz Devrimi ile tarih sahnesine çikar. Devrim’in belli bir döneminde Jakobenlerin uyguladiklari “özgürlügün despotizmi“ ise, ulus-devlete özgü merkezi iktidarin gidebilecegi uç noktalarin ilk örnegini olusturur. (Arka Kapak)
Menü
Sepete Ekle
