Ana. Sasma, ana diye sesleniyorum sana. Oysa hayat yolumun sonuna ulastim. Yine de aynadan kendi yansima her baktigimda kendimi senin küçük oglun gibi görüyorum. Sen benim için anadan fazla bir yaratik mi oldun? Siddetli rüzgarin bütün insanlarimizi yurdumuzun topraklari üstünden silip süpürdügünden tam yirmi yil sonra senin rahmetli oldugunu ögrendim. Mezarin var mi yok mu (varsa mezarin nerdedir) bilmiyorum. (Kitabin Içinden)
Menü
Sepete Ekle
