“Koyun agilinda dogdum. Oglan oldugum için, kartal tüyü ile gözüme kara sürme çektiler. Kiz olsaydim, sürmeyi güvercin tüyü ile çekeceklerdi gözüme. Kalabalik bir aileydik. On üç kardestik. Anamla babami da katinca, üç odali evde, on bes nüfuslu bir asirete dönüsürdük, hayatlarimiz birbirine karisirdi. Göçebeydik. At, esek sirtlari, kil çadir altlari yurdum oldu. Yalinayak, basim çiplakti. Duydugum korkularin çogu açlik ve üsümek üzerineydi. En çok duydugum ses, çan sesiydi. Ormanda kaybolmayayim diye boynuma bir oglak çani takmislardi. (…) Babam, ögretmenle anlasarak ayni yilin güzünde ilkokula yazdirdi beni. Yine ayagim yalin, basim çiplakti. Kalemimi iple boynuma baglamislardi. On yaprakli sari defterim, silgim ve alfabemle okula gidip gelmeye basladim.”Öykücülük yolunda da yorulmak, durmak bilmeden yürüyen Toroslar’in Yörük evladi Osman Sahin, Türk öykücülügünün Toros zirvesine ulasti.Ve öyküleri, Türk sinemasinin Adak, Kizgin Toprak, Kibar Feyzo, Derman, Firar, Kurbagalar, Kan, Keriz, Su gibi en güzel yapimlarina can verdi.
Menü
Sepete Ekle
