Allah’in varliginin ispati (isbât-i vâcib) semavî dinlerin mensuplari tarafindan olusturulan felsefi geleneklerin temel problemlerinden birisidir. Bu baglamda ortaya konulan delillerin önemli bir kismi da, görülür âlemden hareket eden kozmolojik karakterli delillerdir. Islâm kelâmcilari da Allah’in varligina ulasmada müsahede âleminin bir kaynak olarak kullanmis ve Kur’ân-i Kerîm’e dayanarak kozmolojik karakterli isbât-i vâcib delilleri ortaya koymuslardir. Yazar kelâmda kozmolojik delilin gelisimini Fahreddin Râzî’ye kadar incelemektedir.
Menü
Sepete Ekle
