Bu çalisma Osmanli Devleti’nin reform çaginda tarikatlara yönelik siyasetini incelemeyi amaçlamaktadir. Dini ve ruhani özellikleriyle öne çikan tarikatlarin tarih disiplini içinde devlet ile gelistirdigi “somut” iliskilere göz atilmistir. Bektasilik açisindan literatürde var olan bilgilerin tekrarlarindan sakinilmis özellikle tekkelerin kapatilma, yikilma ve mal varliklarinin satilma sürecine odaklanilmistir. Son dönem Osmanli sosyal alaninda ve siyaset sahnesinde etkili bir tarikat olan Halidiligin ortaya çikisi incelenmis, Tanzimat ile baslayan süreçte tekkelere uygulanan sosyo-ekonomik politikalar tasnif edilmeye çalisilmistir. Öteden beri tekke mensuplarinin elde ettigi muafiyetlerin Tanzimat döneminde devlet adamlari tarafindan nasil degerlendirildigi ve Osmanli devletinin tekkelere yönelik destek siyasetinin araçlarina bakilarak bu anlamda süreklilik ve kirilma noktalari olduklari tartisilarak, özellikle politikalarin olusumundaki rollerine deginilmistir.Bu eserin tasavvuf ve tarikatlar tarihi disiplini çerçevesinde son dönem devlet-tekke iliskilerine dair çok aydinlatici bilgiler içerdigini düsünüyoruz.
Menü
Sepete Ekle
