CIORAN, bir inanç krizinin sonucu olan Gözyaslari ve Azizler’de, insanin derinliklerine, hatta uçurumlarina iniyor ve kendi deyimiyle gözyaslarinin kaynagini arastiriyor. Orada azizler ve azizelerle birlikte Bach’i, Mozart’i, Van Gogh’u, Dostoyevski’yi, Rilke’yi, Mevlâna’yi ve Sems’i buluyor. Sonra acinin, ölümün, yalnizligin, süphenin ve umutsuzlugun doruklarina ulasiyor yeniden. Belki de bu yüzden, tüm çeliskileri ve asiriliklariyla "Cioran’in en çok Cioran oldugu kitap" olarak tanimlaniyor Gözyaslari ve Azizler. “Ben hiç aglamadim çünkü gözyaslarim düsüncelere dönüstü. Ve düsünceler gözyaslari kadar aci vermez mi,” diye soran Cioran’in Gözyaslari ve Azizler’ini Ismail Yerguz’un çevirisi ve Cioran’in yarim asir sonra “acimasizca budadigi” kisimlardan olusan bir seçki ile birlikte sunuyoruz.
Menü
Sepete Ekle
