“Hepsi Allah’tandir… isvereni zenginlikle siniyor iste. Onun sinavi o, benim sinavim bu, fakirlik…”“Valla ben sendikalara hiç bulasmadim. On sene öncesinde filan vardi ortalikta… Eskiden baska bir firmada çalisirken bazi sendika isimleri duyduydum o zamanlar. Iste sagi solu rahat birakmiyorlardi, elemanlari sikistiriyorlardi, iste ‘gelin sendikamiza üye olun, söyle olun, böyle olun, patron isçi’ filan diye söylüyorlardi, biz pek sicak bakmayiz böyle seylere.”Dindarlik, isçilerin ve patronlarin üretim sürecine bakislarini ve karsilikli konumlanmalarini nasil etkiliyor? Dinsel sosyallesme, emek sürecinde tahakküm iliskilerine ve politik hegemonyaya elverisli bir zemin olusturuyor mu? Yasin Durak’in Konya Organize Sanayi Sitesi’ndeki isçi-isveren iliskileri örneginde yaptigi arastirma, bu temel sorular etrafinda bir tartisma örüyor. Dindar muhafazakârlik ekseninde saglanan “ütopik uzlasmayi” ve enformel iliski aglari sistemini gözler önüne seriyor.Bunun yani sira Durak, kültürel hegemonyanin mesruiyet çerçevesi içinde kalmakla beraber, isçilerin riza ve tevekkül yerine açik veya gizli direnis mekanizmalari gelistirdigi anlara da dikkat çekiyor. Sinif mücadelesinin “sakli” bir sahnesine dair ipuçlari veriyor bize.Canli gözlemlerle Türkiye’de isçi sinifi kültürünün puslu kalmis bir kesitini sunan, çarpici bir çalisma.
Menü
Sepete Ekle
