Beyaz Türkü

Urfaliydi...

Emekçiydi...

Durgundu, sessizdi, gizemliydi, saygiliydi, saygindi; eski çaglarda Anadolu’nun bir kayasina mi yontulmustu yüzü? Bakislarinda gözsüz bir heykelin derinligi mi vardi? Gözlem gücüne ne diyelim? Emekçinin çilesinde yazgisini örerek yükselenlere özgü bilincin sessizligiyle donanmisti.

Edebiyatimizdan bir yildiz kaydi:

Bekir Yildiz...

Yildiz’in yapitlari edebiyatimizin yüzünde gül yapragi gibi açilmis sark çibanidir....

Öyle bir yara ki... Hem yakisiyor... Hem izi silinmeyecek.

- İlhan Selçuk