Bir ülkede özgürlükten söz edebilmek için yasalarin özgürlükleri güvence altina almasi yetmez. Herkesin yasalara uymasi da gerekir. Özgürlügün birinci kosulu budur. Bu nedenle yargiçlar, yasa metinleri kendi görüs ve inançlarina ters düsse bile yürürlükteki yazili hukuku uygulamaktan kaçinamazlar. Özgürlügün ikinci kosulu ise yarginin/yargicin bagimsizligi ve yansizligidir. Yargi bagimsizligini gerçeklestirecek temel ölçütler, özgürlükçü demokrasinin vazgeçilmez ögeleridir. Insan haklari çaginda yasiyoruz. Günümüzde dogustan haklarla donatilmis insan, hak üreten bir odaga da dönüsmüstür. Haklar ve özgürlükler yelpazesi gittikçe genislemeye baslamis, insan insanligini bu haklarla kanitlar konuma yükselmistir. Toplum içinde yasayan insan, tarih açisindan haklar ve özgürlükler, adalet, hukuk, esitlik gibi evrensel degerleri devletten önce yaratmistir. Onun için bu degerler devletten bagimsizdirlar. Çünkü devlet, toplum yasaminda hukuka göre düzeni saglayan bir araç-degerdir ve insan içindir. Eger yargi bagimsiz, güvenceli ve yansiz degilse, hukukun üstünlügü saglanamaz, demokrasi bos bir slogana dönüsür; tartisma rejimin içinden rejimin üzerine kayar. Etik bir deger olarak bagimsizlik, yargicin üstünlügünü, ayricaligini ya da soylulugunu saglamak için degildir; hak arama özgürlügünün vazgeçilemez bir önkosuludur. Egemen iktidara, devlete, parasal ve toplumsal güce karsi hak ve özgürlükler ancak böylelikle korunabilir. Demokrasinin alinyazisi ve esenligi, bagimsiz, yansiz ve bu nedenlerle de güçlü bir yargiya baglidir. Bagimsiz Yargi Özgür Düsünce, Sami Selçuk’un onlarca yila sigdirdigi deneyimlerini ve birikimini sergileyen hukuk yazilarindan bir kesittir.
Menü
Sepete Ekle
