... “Kalin yerinizde! Üstüme varmayin!“
Gelenler durdu. Yusuf’un bir kibrit çaktigini gördüler. Önündeki ilk balyaya tuttu kibriti. Bir kibrit daha, onun yanindaki balyaya. Kuru tütünler önce bir duman salmisti.
Sonra bir alev topu yükselivermisti alanin ortasinda... Arabasina bindigini gördüler Yusuf’un. Bir elinde dizginler, ayakta dimdikti. Kamçiyi tuttugu öbür elini kaldirip uzaklasti. Tekel’e dogru:
“Dumanini alirsiniz dedim, alin, sizin olsun!“
(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
