Varlik esmaullah’in ve sifat-i ilahinin tecellisidir. Zat-i Ilahi bilkuvve sahip oldugu yaratma sifatini ‘’Kün’’ emri ile bilfiil hale dönüstürmüstür. ‘’Yekün’’ fiili bu yaratmanin kesintisiz bir sekilde süregeldigini isaret etmektedir. Zaman, ilm-i ilahide mevcut olan varligin alem-i gaybdan alem-i sehadete çikis anindaki süreklilik halidir. Varlik kesintisiz bir yaratisve yok edis eylemine muhatap oldugu alem-i gaybdan alem-i sehadete çikis ve tekrar alem-i gayba gidis anindaki süreklilik varliga bir zaman boyutu eklemektedir. Varolus eylemi zamanin içerisinde gerçeklesmiyor, bilakis zaman varligin yaratilsindaki sürekliligin sonucu ortaya çikiyor. Dolayisiyla zamanin yaratilistan bagimsiz,harici bir varligi yoktur. Bundandir ki zaman ne var eder ne yok eder. Var eden de yok eden de Rabbu’l-Alemin’dir. Zaman, kaderin kazaya dönüs anidir. Kader ilm-i ilahi,kaza ise fi’l-i ilahidir. Ilm-i ilahi zamana tabi degilidr. Zamanla iliskili olarak gerçeklesmez. Ilm-i ilahi zamani da mekani da kusatir. Bu yüzden Zat-i Ilahi için ‘’bilmek’’ zaman içerisinde gerçeklesen, zamanla kayitli,zamana tabi bir eylem degildir. Zamanin degismesi ile Onun bilgisinde bir degisiklik olmaz.
Menü
Sepete Ekle
