Sanayilesmenin sonucu olarak, Yeniçag basindaki Avrupa zanaatkarlari ile köylülerin davranislariyla degerlerini anlayabilmek için düsgücümüzü bir hayli zorlamamiz gerekir. Pek öyle apaçik degilse de derin olabilecek degisimler bir ayna, Avrupa’nin belleklerde yerini koruyan yerel dillerini bir örneklestiren televizyon, radyo ve sinemanin olmadigini düsünün. Her yörenin kendine özgü kültürünü eritmek ve bölgeleri ulusa çevirmek için askerlik ve hükümet propagandasindan daha etkili olan demiryollarinin bulunmadigini düsünün. Genel egitim ile okuryazarligin, sinif bilinci ile milliyetçiligin olmadigini düsünün. Sarsilmis da olsa ilerleme, bilim ve teknolojiye duyulan çagcil güvenin, umutlarla korkularin dile getirildigi dindisi biçimlerin olmadigini düsünün. Bütün bunlar düsünmek “kaybettigimiz dünyanin“ kültürüne yeniden girebilmemiz için zorunludur. (Tanitim Yazisi’ndan)
Menü
Sepete Ekle
