Birinci Dünya Savasi, ülkemizde yeterince arastirilmamis bir konudur. Bu savas ile edebiyat ve propaganda arasindaki iliski ise neredeyse bütünüyle ihmal edilmistir. Erol Köroglu’nun kitabi iste bu boslugu dolduruyor. Propaganda alanindaki basarinin ülkelerinden gelismisligine göre degistigine isaret eden yazar, Osmanli Devleti’nin bu yöndeki çabalarini ve basarisizligini derinlmesine arastiriyor. Yazara göre, ulus-devlet olusumu aiçisindan bütün dost ve düsmanlarinin gerisinde kalan, propaganda için gerekli maddi altyapidan yoksun olan Osmanli Imparatorlugu, edebiyat ve kültürünü seferber etmekte çok zorlanmisti. Osmanli aydinlari, cepheye ve cephe gerisine yönelik bir propaganda alanini olusturmayi bir türlü basaramamis, en sonunda, savasin yol açtigi olanaklardan da yararlanarak asil eksige, ulusal kültürün ve kimligin insasina yönelmisti. Birinci Dünya Savasi deneyiminin 1914 1918 arasi edebiyattaki sorunlu temsiline odaklanan çalisma disiplinlerarasi biryaklasim sergiliyor; dönemin savasla ilgili edebi ürünlerini, üretildikleri tarihsel baglamla etkilesimleri dogrultusunda konumlandirarak yorumluyor. Milli kimlik insasi, savas propagandasi ve Türk edebiyati konusunda kapsamli tahliller sunan kitap, kendi alaninda birinci sinif bir tarihçilik örnegi.
(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
