Naime Erkovan, Tahta Kapıların Ardında’da seneler su¨ren bir hasretin kıskacında mutluluğun ne denli kırılgan olabileceğini anlatıyor. Şingâh isimli bir mahallede geçen roman boyunca yazar, acı kayıpların ve uzun bekleyişlerin çevrelediği insanı irdeliyor. Geçip giden yılların derin izleriyle çizili bu yerde yaşayan Gu¨lhanım için zaman, bir ömru¨n en ağır yu¨kleriyle doludur. Gu¨lhanım’ın doğurduğu çocukların bu¨yu¨yu¨p göverdiğine; her birinin, kendi savaşlarını verirken annelerinin kalbinde derin yaralar açan kayıplara dönu¨ştu¨ğu¨ne ve bu yaraların hayatın kaçınılmaz birer parçası haline geldiğine kederle tanık oluruz. Kasabadaki herkesin kapısını çalan zor sınavlar, bu¨tu¨n zamanların en soylu hislerini de göru¨nu¨r kılar: Hasret ve bekleyiş. Tahta Kapıların Ardında insanın yu¨zleştiği, kaybettiği ve aradığı pek çok şeyle bir hesaplaşmadır. Nesilden nesile su¨ren bu tanıdık hesaplaşma, aynı zamanda umudun ve umutsuzluğun kıyısındaki insanların portresini çiziyor.
Menü
Sepete Ekle
