Irish Murdoch yine felsefeci yazar kimligiyle çikiyor karsimiza. Romanda ele aldigi ask, rastlanti, gerçeklik gibi temel konular kimi zaman kurmacanin dokusu içinde erimis olarak, kimi zaman da üstünde yüzen bir çiçek demeti gibi yogun bir halde sunuluyor. Ölüm dösegindeki ihtiyar Bruno büyük bir kaygiyla geçmisini ve bugününü düsünürken hayati yeniden yorumlama noktasina gelir. Sürekli gerçekligi sorgular. Yasamis oldugu pek çok seyin bir rüya oldugunu, aslinda hayata hiç dokunmamis oldugunu kesfeder. Her sey bir rüyadir ve herkes bir baskasinin rüyasinda var olmaktadir. Bruno düsüncelerini gelistirirken çevresindeki insanlar da kurlasmadan aska kadar çesitli iliskiler içine girerler. Bazen beklenmedik biçimde bir uçtan bir uca savrulup yer degistirirler. Yazar, benmerkezci yapilari yüzünden ötekini "iskalayan" ve bunun için de sik sik yanilan; sözde aski ararken baskalarini nesne olarak gören karakterler araciligiyla insanin iç ve dis dünyasindaki bocalamalarina ve buradaki bir ahlak anlayisi eksikligine dikkat çekiyor. Sözgelimi bir ask iliskisinde insanin isleyebilecegi en büyük suçun belki de karsisindakinin daha fazla sevmesine izin vermesi olabilecegi söylenirken tartismaya açilan yari örtülü soru-cevaplar da var: Yürümeyen iliskilerdeki sorun "dogru kisi" sorunu mudur, yoksa "tekeslilik" sorunu mu? Insanlarin anlayislarina göre kiliktan kiliga giren bir tanri hangi durumlarda yararli olabilir? Ask amaç midir, yoksa?.. Roman yer yer sinematografik atmosferlerle, yer yer de felsefi diyaloglarla örülmüs. Bazen bir dramin ya da gülmecenin, bazen de bir fikrin pesinden sürükleniyoruz. Her iki durumda da sürükleyici ve canli bir roman. (Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
