Pes Etme Tut Hayatın Ortasından

Bazen mırıldanırız kimsesizliğin yalnızlığında;
“Ey hayat! Seni değerli kılan şey nedir?”

Dünya tarlasın da can bulan hayat hem cenneti hem cehennemi yaşatır insana… Mutsuzluk zirvesinin yalnızlığın da kendini mahkum edersen hayat sana o zaman çekilmez gelir. Hep yüreğini dön doğan güneşe ve de ki, Kaf dağı Yaradan’ın eseri ise gölgede kalan benim dertlerimdir. Çünkü hayat uzun bir yolculuk, aynı zamanda dünya sahnesinde kısa bir oyundur. Tek gerçek ise doğarken nasıl ki yalnız başımıza dünya ya merhaba dedik, dünya tarlasından koparken de tek başımıza gidişimizdir.

Dün, bugün, yarın can bulan bahçende beslediğin sevincin öldürülünce sakın pes etme, tut hayatın ortasından.