eski evimin oralarda
bütün ağaçlar güneşe âşıktı
her akşam durmadan anlatırlardı
karanlıkta oturur dinlerdim
ne muazzamdı aşkları
yaz meltemleri okşardı başımı,
tren raylarını, ağaçları
hep beraber uyuklardık
onlar bana sorduğunda
var mı kalbinde bire diye
susardım
hemen anlarlardı
sen vardın
Menü
Sepete Ekle
