Çok ötelerde karsimiza çikan Bekir Berk’in efsunlu nefesiyle hayat bulmustuk…Benim adim Âdem, esimin ismi ise Eva.Acimasiz bir hayitin karanlik dehlizlerinde ölümün soguk dokunuslarini solurken onun esrarli eli uzanmisti.Çöllesmis ruhumuz, öksüz bir çocugun bayram sevincine bürünerek âdeta bahara dönmüstü.Ve ilk kez bir umut meleginin varligina inanmistik.Çaresizlikten umuda uzanan yazgimizi, o mübarek zatin dava suuruyla yeniden yazmistik.Yitigimize kavusmus olmanin sevinciyle, kendimizi yaradilis hikmetlerine göre insa etmenin telasina düsmüstük.Bizi Bekir Berk’in muhtesem davasiyla bulusturup, hayatimizi yeni bastan yazmamiza sebep olan o gizemli hadiseyi nasil unutabilirdik?Biz yasanmis bu hikâyenin nefes kesen yolculuguna çikiyoruz.Ya siz?
Menü
Sepete Ekle
