“Sosyal medyalarla, bu¨tu¨n kullanıcıları anlık-kendilig?inden ve
hic¸bir sınamaya ta^bi olmayan mu¨dahalelere davet eden serbestc¸e
girilebilir alanlar olus¸uyor. (...) Beg?eni ve hos¸nutsuzluk tıklarına
indirgenerek etkisizles¸mis¸ bu plebisiter ‘kamusallıg?ın’ altyapısı,
teknik ve ekonomik niteliklidir. Fakat ilke olarak, adeta redaksiyonel
kamusallıg?ın kos¸ullarından azat olmus¸, kendi bakıs¸ ac¸ılarından
‘sansu¨rden’ kurtulmus¸ bu¨tu¨n kullanıcılar serbestc¸e girilebilen bu
medya alanlarında anonim bir kamusal toplulug?a hitap edebilir
ve onun onayını almak ic¸in tanıtım yapabilirler. Bu alanlar tuhaf bir
anonim mahremiyet kazanıyor gibi go¨ru¨nu¨yor: bugu¨ne kadarki
o¨lc¸u¨tlere go¨re ne kamusal ne o¨zel sayılabilirler, daha ziyade s¸imdiye
dek o¨zel mektup alıs¸veris¸ine tahsisli bir iletis¸imin s¸is¸ip kabararak
kamusallıg?a do¨nu¨s¸mesi olarak kavrayabiliriz bunu.”
Ju¨rgen Habermas, 20. yu¨zyılın sosyal teoride en etkili eserlerinden
biri olan kitabının, Kamusallıg?ın Yapısal Do¨nu¨s¸u¨mu¨’nu¨n temel
tezlerini gu¨nu¨mu¨z medya ve sosyal medya kos¸ullarında yeniden
tartıs¸maya giris¸iyor. Buna bag?lı olarak, politik kamusallıg?ı
c¸o¨kertmesinden endis¸e ettig?i sag? popu¨lizme kars¸ı mu¨zakereci
demokrasinin olanaklarını sorguluyor. Kamusallıg?ın Yeni Bir
Yapısal Do¨nu¨s¸u¨mu¨, c¸ag?ın olag?anu¨stu¨ u¨retken filozofu Habermas’ın
kamusal entelektüel kimliğinin altını çizen bir olgunluk eseri.
Menü
Sepete Ekle
