Çok kısa bir an için yaşlı adamı uyandırıp sigarasının
parmağını yakacağı konusunda uyarmayı düşünse de karşı
taraftan onu gözleyen gençlerin anlattıkları acımasız adamı
hatırlayınca bu fikrinden hızla vazgeçti. Uzanıp adamın
parmakları arasındaki izmariti kaparak yere attı ve üzerine
bastı. Aynı anda sanki rüzgâr esmeyi, güvercinler uçmayı
bırakmışçasına, büyük bir sessizlik kapladı hanı. Evrende
sadece Arda, yıpranmış mokaseninin tabanı ve altında ezilirken
sönmeye direnen izmaritin ateşi kaldı. O an sonsuzluk kadar
uzun, hem de hiç olmamışçasına kısaydı.
Ruhlarındaki karanlığı dumana boğan, bazısı savaşan bazısı
teslim olan, her nefeste kaygılarını sağaltırken ölüm meleğine
nanik yapan, dertlerini sarıp ucunu yakan ve her seferinde içine
çekenlerin maceraları.
Demokan Atasoy’un sisli puslu hikâyelerinin içinde gezinirken
bazen nefesinizi tutacak bazen de derin bir nefes alıp sıradaki
maceranın dumanını içinize çekerken bulacaksınız kendinizi.
Menü
Sepete Ekle
