Siz, hiç evcilik oynamak isteyen erkek çocuk gördünüz mü? Ben görmedim. Onlar; polisçilik, arabacilik, askercilik, Tarzancilik ya da Hi-Mencilik v.s. oynarlar. Ama akillarina evcilik oynamak gelmez.Evcilik oynamak, hep kizlarin fikridir. Erkek arkadaslarini kollarindan tutup zorla oyuna sokan kizlar, rol dagilimini da bir güzel yaparlar: “Ben, anne olayim sen de baba!..” Aklinda baba olmakla ilgili hiçbir fikri olmayan çocugu, zorla oyunun içine sokan kizlar, bir süre sonra aglamaya baslarlar: “Ali mizikçilik yapiyor ögretmenim. Isten çikinca eve gelmesi gerekiyordu, ama Hasan’la arabacilik oynuyor…” Gördükleri her beyaz kumasi baslarindan asagi sarkitan kizlarin rüyalarini, gelin olacaklari gün süslerken; erkek çocuklari, asker ya da araba yarisçisi olmanin hayallerini kurarlar. Kizlar büyüyüp genç kiz olunca, hayallerini gerçeklestirecek “Beyaz atli prensi” beklemeye ya da aramaya baslarlar. Erkekler büyüyüp hormonlarinin etkisi altina girince, etraflarindaki kizlari fark ederler. Ama gözlerini kapayip kendini damat kiyafetinin içinde düsünen delikanli var mi bilmem? Onlarin hayalleri, hep daha gerçekçidir!..Ister “Sosyal ögrenilmislikler” deyin, ister “Dogustan getirilenler” ya da “Erkeklerin Marstan, Kizlarin Venüs’ten” geldigini iddia edin, hepsi ayni kapiya çikiyor. Bizim hayallerimiz ve beklentilerimiz ile onlarinkiler genellikle örtüsmüyor. Biz, kucagimiza ilk bebegimizi aldigimiz günden itibaren anne olmayi beklerken; onlar, evlendikten sonra bir de bakiyorlar ki baba olmuslar… Bu kitapta, özellikle kadin kimligi üzerine gerçekçi degerlendirmeler bulacaksiniz. Bu kitabi okuyanlar; hem kendilerine, hem de eslerine ve çocuklarina yaklasimlarini gözden geçirecekler ve iliskilerinde daha mükemmeli yakalayacaklardir.
Menü
Sepete Ekle
