Hayatini Su Kasidesi ile özetleyen bir sairdir Fuzûlî. Ömrü boyunca her daim Yüce Dost’u aramis, insan, tabiat ve hayvana ask nazariyla bakmis ve öyle dile getirmistir. Eserlerindeki hep kendisidir. Rind olup yollara, Mecnun olup çöllere, hasta olup yataklara düsen, marazini bir yorgan gibi üstüne çeken hep kendisidir. Her beytinde, her misrainda, her harfinde sonu gelmez izdiraplar, ayriliklar, ahlar, kanlar, feryad u figanlar kalbinin sesleridir.Büyük sair Fuzûlî, bu çagin insaninin anlamasi belki imkânsiz belki zor bir vasfa sahiptir. Çileyi kendine dost bilmis ve hep onunla varligini hissetmistir. Melal ü mihnetle mesut ve bahtiyardir. Zira onda Sevgili’yi bulmustur. O’nu bulan ne ister ki, Fuzûlî ne istesin.
Menü
Sepete Ekle
