Estetik’in Kısa Tarihi

Estetik sorun, derin anestezi altındaki modern hayat için ontolojik, epistemolojik, antropolojik, ethik, politik, sanatsal, teknik ve teknolojik vb. sorunların birbirine çözülmezcesine sımsıkı kancalandığı kördüğüm noktasını oluşturur...

Estetik söylem, modern burjuva kültürü içerisindeki insani varoluş trajedisinin tam merkezinde bulunan bireysel kahramanın bir çıkış yolu bulabilmek için kendi kendisiyle hesaplaştığı iç-konuşmayı yansıtır. Bu anlamda estetik söylemin modern kültürün önemli bir bileşeni ve temel bir kurucu ögesi olduğu söylenebilir. Estetik yalnızca modern burjuva bireyinin kültürel trajedisini sadık bir şekilde yansıtmakla kalmaz, fakat bizzat bu trajedinin yazılışına birinci dereceden katkılarda da bulunur...

Başkaları yanında birbiriyle bağıntılı üç önemli katkı sayesinde, yani kendisini bağımsız bir felsefi disiplin olarak ilan etmesi, namevcut bir iletişimsellik düşüncesini meşrulaştırması ve güzel ile sanatı hayattan koparması sayesinde, estetik, modern kültürün değerler tablosuna özsel açmazlar kazıdı...

Burada üstlenilen görev, yalnızca bios theoretikos'un veya vita contemplativa'nın, temaşa hayatı'nın mütevazı bir talebini yerine getirmekten, yani bios politikos (politik hayat) ile bios poetikos'u (poetik hayat) da kuşatan sözcüğün en geniş anlamında bios praktikos'un veya vita activa'nın, pratik hayat'ın modern durumunu, kısaca modern ethos'u estetik sorunlar özelinde anlamaya, anlamlandırmaya ve anlatmaya gayret etmekten ibaretti mütevazı, fakat üstesinden gelindiği kolaylıkla iddia edilemeyecek bir görev....

Kör bir labirentin karanlık dolambaçları içerisinde, 'yalnız'dan 'yalnız'a değil, 'yalnız'dan 'Yalnız'a yol alma ümidiyle beslenen bir düşünce yürüyüşü denemesi..."