Edebiyat Kulesi’nde “sürekli cümle kurarak, cümlelerini bozmaliyim bunlarin” diyen Pakdil’in yazin dünyasinin temelinde cümleler var. Ve yapitlarini da o cümlelerle olusturuyor Pakdil.
Kurulan her yeni cümle Pakdil için insani, ‘mutlak ögreti’yi, ‘yerli cografya’yi, ‘kök’leri savunmada atilan bir yeni adim. Pakdil hakkindaki yazilarda onun cümlelerinden eski siirimizdeki ‘misra-i berceste’ler gibi alintilar yapilmasi bu gerçegi gösteriyor. Pakdil, ayni zamanda yapitlarinda, cümlelerini kurarken gösterdigi olaganüstü titizligin ipuçlarini da veriyor okura.
Bu baglamda Pakdil’in metinlerinde karsilastigimiz “dogrudur, dizgi düzelti yanlisi yok” ya da “doksan sekizinci yazilis” gibi dipnotlari onun kelimelerini, cümlelerini olustururken/kurarken gösterdigi o olaganüstü titizligin birer yansimasi olarak görüyorum. / Ahmet Edip Basaran
Menü
Sepete Ekle
