Özledigim insanlara, özledigim zamanlara yasemenin, manolyanin, mor meneksenin kokusu karisiyordu. Ayrildigim o sevgi, arkadaslik, o ask ve kardeslik duygusu, belki bir daha hiç kavusamayacagim bütün sevinç bir yanginla beni tutusturuyor, alevlere sariyor ve hemen yazmaya koyuluyordum. Yazabildigim sürece, hiçbir mevsimin, hiçbir rüyanin hiçbir zaman sona ermeyecegini biliyordum.Çagdas edebiyatimizda derin iz birakmis nehir-roman Geçmis, Bir Daha Geri Gelmeyecek Zamanlar, Daha Dün ile son buluyor. Okurlarin sinavindan nice yillardan beri geçmis, sevilmis, benimsenmis Selim Ileri'nin kaleminden..
Menü
Sepete Ekle
