Halil Pasa’nin simdiki mezari beni çok düsündürmüstü. Anitkabir yapamazdik ama Harbiye’deki Askeri Müze bahçesinde Pasa’yi ve Felahiye Sehitleri’ni anlatan bir anit ve Pasa’ya ait elbise, madalya, berat ve nisanlarin teshir edildigi bir köse yapabilirdik. Bu imkân kaybolmustu. Pasa’ya ait hiçbir eseri bulamazdik artik. Çok üzülmüs sok içine girmistim. Yine Pasa Baba’min ruhu imdadima yetisti. “Aldirma evlat vatan millet sag olsun onun için binlerce Halil Pasalar geldi geçti. Sen de öyle düsün. Bu ugurda yakin ve uzaktan gelen darbeler seni yildirmasin. Vatan ve millet devam ettikçe sen vazifeni yapmis sayilirsin.” Bu beni soktan depresyondan kurtaran en büyük ders oldu. Her zaman oldugu gibi Pasa Babam bana yine dogruyu göstermisti. Pasa Babam sen mezarinda nur içinde yat!… Allah gani gani rahmet eylesin.Necdet Özgelen
Menü
Sepete Ekle
