“Heteroseksüel gibi davranmaya çalisiyorum ve derslerde, profesörlerle ve ögrencilerle konusurken tok bir sesle konusuyorum.”
“Ben bir yere yaslanmam, ben yaslansam ibne olurum, Sevket Bey ayni sekilde dursa sorun olmaz, Sevket Bey’le konusurken ben kollarimi çapraz sekilde gögsümde kavusturup, dik durarak konusurum. Çünkü yaftam hazir”.
“Ben mesela küpe takmayi çok severim, ancak çogu ortamda takamam, çikartirim. Heteroseksüellerin gözünde en büyük gey simgesidir böyle küpe takmak.”
Beyaz yakali isler, yani tahsil gerektiren vasifli meslekler, escinsellerin görece az önyargiyla karsilasacaklari, görece “hos görülecekleri”, görece rahat edecekleri ortamlar olabilir mi? Aysun Öner’in çalismasi, bu iyimser beklentinin de bir önyargi oldugunu ortaya koyuyor! Escinseller, beyaz yakali meslek alanlarinda ayrimcilikla karsilasiyor, yildiriliyor, cinsiyet yönelimlerini saklamak zorunda kaliyorlar.
Kitap, bu ayrimciligin kaba ve “incelmis” yöntemlerini görmemizi sagliyor. Beyaz yakali escinseller, bu ayrimcilikla bas etmek için türlü stratejiler gelistirmek zorunda kaliyorlar; bir sevgili “uydurmaya” varana dek...
Ayrimciligin nasil derinlere nüfuz ettigine dair uyarici bir çalisma.
Menü
Sepete Ekle
