Insanlarin gerçekten çok özledikleri yasam sanatini ögretiyordu. Bahçeye gelenler, gerçek dostlugun olaganüstü sevinciyle mutluydular. Epikuros onlara: Ölümden neden korkuyorsunuz? diyordu, siz varken ölüm yoktur, ölüm varken de siz olmayacaksiniz. Hiçbir zaman onunla karsilasmayacaksiniz ki... Ne etseniz birlesemeyeceginiz bir seyden korkmak budalalik degildir de nedir?"Yasami erdemin tartisina vurursak ortada ne tanri korkusu kalacak, ne ölüm."Evreni tanrilar yaratmamistir. Çünkü; durup dururken niçin yaratsinlar? Kendi kendilerine yeter olduklari halde evreni yaratmak isine neden girissinler? En yüksek derecede mutlu bulunurlarken, evreni yönetmek gibi agir bir yükün altina niçin girsinler? Böylesine kötülüklerle dolu bir dünyayi neden yaratsinlar?(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
